Kazuo Ishiguro – Klara i słońce

Świat widziany oczami niezwykłej narratorki. Rzeczywistość, którą od naszej dzieli tylko krok… a może nawet mniej. Odwieczne pytania o to, co człowieka jako jednostkę czyni istotą wyjątkową. Czy jest coś takiego jak ludzka dusza? Czy jedną osobę można zastąpić drugą? I wreszcie najważniejsze: czym jest miłość? Klara to Sztuczna Przyjaciółka, wprawdzie nie najnowszej generacji, ale posiadająca niezwykłe zdolności poznawcze, pamięć i – co najważniejsze – empatię. Z witryny sklepu obserwuje ulicę, czekając na klienta, który ją stąd zabierze. Kiedy wreszcie los się do niej uśmiecha, jest gotowa jak najlepiej służyć nastolatce, dla której zostaje zakupiona.

I choć przed opuszczeniem sklepu otrzymuje ostrzeżenie, że ludziom nie zawsze można ufać, jest gotowa zrobić wszystko, by wywiązać się ze swojego zadania. Ale żeby jej starania przyniosły rezultat, nieodzowna jest pomoc Słońca. Właśnie w nim i jego dobroczynnym działaniu Klara widzi nadzieję. Bo choć świat, który poznaje, jest daleki od idealnego, Klara nie traci optymizmu.